Türkiye en güzel iklim kuşağında. Güneyimiz Suriye-Irak, sıcak, kurak ve çöl. Kuzeyimiz çok soğuk. Yaşanabilir en güzel iklim ülkemizin bulunduğu enlemde.
Ekonomik anlamda ise dünyada gelişmiş ve gelişmekte olan 20 ülke içinde 16.sırada güzel ülkemiz.
Ekonomimiz yılın ilk altı ayında %11.7 büyümeyi yakaladı. Yılın üçüncü çeyreğinde %10.3 ile Çin ile başa baş. Ekonomi hızla büyüyor. Enflasyon çok düşük. Hele benim gibi %140 enflasyonu görmüşler için, hiç yok gibi bir şey.
Pek çok ülkeyi yerle bir eden ekonomik kriz; ülkemizi etkilemiyor… çok şükür!.. Döviz el yakmıyor. Benim gibi 55 yaşındakiler için bu bir rüya…
Üniversite yıllarımızda (1974-1979) en büyük anarşi ve terörle boğuştuk. Sokağa çıkmak yürek isterdi... Ticaret Lisesi’nde ekonomi-muhasebe öğretmenliği yaptığımız yıllarda (1979-1984 ) enflasyon açlıktan nefesimizi kokuttu. Gazoz alacak, çay ısmarlayacak paramız yoktu. Maaş 4 bin lira, 13 ayak AEG küçük buzdolabı 14 bin lira… Ev kirası 2000-2500 liraydı. 35 yıl enflasyondan ezilmiş kitleler, 8 yıldır istikrar (denge-güven) görüyor. Tüm ürünlerin fiyatları ya geri gidiyor, ya da yerinde sayıyor. Kiralık ev ve işyeri bulunamayan bu ülkede kiralık ilanları her tarafta.. Daha ucuz ve daha kaliteli.
Ticari hayatımızda yaşadığımız ekonomik krizler ise doğrudan canımızı okudu. Yıllarca emek verip tırnaklayarak meydana getirdiğimiz işlerimizin bir gecede Marmara depreminin yaptığı gibi işletmelerin yerle bir olduğunu gördük. Prof. Tansu Çiller, 5 Nisan 1994’de ekonomik olarak ülkeyi yerle bir etti. 6 lira olan Alman markı 24 liraya çıktı. Garip öğretmenin maaşı 6000 liraydı, yani 1000 marktı. 6 Nisan günü 250 marka düştü. Bugünkü parayla 1000 TL idi 250 TL’ye indi.
2001 19 Şubat’ta Ecevit-Mesut Yılmaz-Bahçeli koalisyonunda 580 lira olan dolar 1850 lira oluverdi. Ticari işletmelerin ellerindeki çekli,senetli ve açık hesap alacaklar kâğıt yığınına dönüşüverdi. Bu sefer ticari hayat ve ekonomi yerle bir olmakla kalmadı, Lût Gölü gibi denizin altına indi. 2001 Ocak ayında 6-7 lira olan 5 litre Olin ayçiçeği yağı, 2001 Şubat-Mart ayında 16 liraya çıktı. Bugün Olin 12 TL! Fiyatı yükselirken de düşerken de esnaf korkunç zarar etti. 100 lira ödünç verdiklerimizden 1 lira ödünç bulamadık.
2001’deki Ecevit-M. Yılmaz-Bahçeli koalisyonu maaşları ödemede zorlanınca; Arjantin gibi dükkânlar yağmalanacak diye pek çok esnaf kepenk yaptırdı. Maaşını alan kayba uğramamak için döviz almaya giderdi. Memurların maaş aldığı gün döviz fiyatları yükselir sonra inerdi. Rahmetli Ecevit, ekonomiyi kurtarmak için Amerika’nın görevlendirdiği K.DERVİŞ’i getirdi…Rahmetli diyorum! Gerçi vefat ettiği gün Prof. Erbakan ile Recai Kutan amca evine başsağlığı dilemek için gittiklerinde Kur’an okumak istemişler, nedense Rahşan hanımın müsaade etmediğini gazeteler yazmıştı o zaman!...
Ülkemiz ve yüce milletimiz bir daha o kabus gibi günleri görmesin!...Komşumuz Yunanistan’a bakınca ödüm kopuyor… Türkiye’nin geçmişi aklıma geliyor. Şu anda Yunanistan 70 Cent’e muhtaç!.. Bu söz Demirel’e aittir. Başbakan iken söylemişti Türkiye 70 Cent’e muhtaç diye!...
Esas yazacağım, 2002 yılında 170 milyar dolar olan Türkiye’nin milli hasılası… Bugün 1 trilyon dolar seviyesine gelmiş olan ekonomik göstergelere şöyle bir bakmaktı. Maziye dalınca onlar bir sonraki yazıya kaldı…
Şairin dediği gibi;
Ömrümüzün son demi, son baharıdır artık
Maziye bir bakıver neler nele bıraktık!....