İL GENEL MECLİSİ BAŞKAN VE ÜYELERİNE AÇIK MEKTUP!

Sevgili başkan

Sevgili üyeler

Affınıza sığınarak yazımıza çocukluğumuzdan bir hatıra anlatarak başlayacağım.

Kimler yapardı bilmiyorum ancak, seyrettiğimi hatırlıyorum.

Üç beş santim eninde ve boyunda toprağa bir çukur açılır.

İçerisine de iri bir karınca ve arı konulur.

Üzeride şeffaf bir cam parçasıyla kapatılıp arı ve karınca kavga ettirilirdi.

Normal şartlarda bir araya gelmeyen

Biri gök de biri yerde yaşayan bu iki mahluk bir arada yaşamaya mecbur bırakılıp

Kavga ettirilirdi.

Gücünüz yeterse bu saçmalığa son verdirebilirdiniz.

Yetmezse acısıyla birlikte orayı terk ederdiniz.

Bu hatırayı il genel meclisinde yaşanan bir konu ve tartışmayı duyunca hatırladım.

Bir hayırsever ilçenin birinde iki katlı evini yıllar önce o günün şartları içinde ve kendince vazife saydığı bir amaç uğruna şartlı olarak vasiyetiyle hibe etmiş.

Başka bir hayırseverde yine kendince bir miktar parayı bir amaç uğruna hibe etmek istemiş.

Kim nasıl becerebildi bilmiyorum.

İki iyi niyet,

İki doğru davranış,

Bir kavgaya sebep yapılıyor.

Çocuklar arı ve karıncayı bir araya getirip kavga ettirebiliyor.

Büyüklerde iki doğruyu kavga ettirebiliyor.

Sevgili başkan,

Sevgili üyeler,

Birincisi ,

Bu iki konu bir araya getirilmek zorunda değildi.

Önünüze her ne şekilde geldiyse; çok basit olan birden çok çözümleri sunup reddedebilmeliydiniz.

Hele hele meclis gündeminize alıp iki iyi duyguyu bir birisiyle çatışır konuma sokmak hiç vazifeniz değildi.

İkincisi ,

Size bugün için önemini kaybetmiş gibi gelse de, İki katlı evin ekonomik bir değeri kalmamış da olsa

Bu durum size bu değerlendirmeyi yapıp yeni kullanım şekli icat etmek hakkı vermez.

Vasiyette amacı dışında kullanılırsa varislerin hak sahibi olacağı yazılmış.

Sizin vazifeniz de olsa olsa

“Bugün için buranın amacına yönelik kullanımı mümkün görünmemektedir” diyerek varislerine haber verip, onların verecekleri  karara saygı duymak olabilir.

Üçüncüsü,

Devlet adamlarına yakışan vicdanlardaki iyilikleri çatıştırmak değildir.

Devlet adamlarına yakışan vasiyetlere saygıyı kaybetmemek, dönemin ekonomik şartlarına ayak uyduramamış vasiyetleri kendince değil varislerinin rızasına uygun yenileyebilmektir.

Devlet adamlarına yakışan iyiliğin azı- çoğu, eskisi- yenisi olmaz deyip iyiliği zenginleştirmeye çalışmak ve yaşatmaktır.

Sevgili başkan

Sevgili üyeler

Sizler devlet adamlığı iddiasında olmayabilirsiniz ancak, devlet adına iş yaptığınızı ve devleti ile halkı birlikte temsil ettiğinizi unutmamanız gerekiyor.